บทที่ 44 44

เทพประทานใช้มืออีกข้างที่ว่างจิ้มบนแก้มของตัวเอง แล้วมองสบตาหญิงสาว ฟ้าใสรู้ได้ในทันที ผิวแก้มสาวระเรื่ออย่างปัจจุบันทันด่วน

“ทำไมฉะ... ฟ้าต้องทำแบบนั้นด้วย” ฟ้าใสชะงักคำพูดที่จะแทนตัวเองว่าฉัน เมื่อเห็นสายตาพิฆาตของเขา

“เราเป็นแฟนกัน จะลาจากกันก็ต้องหอมแก้ม หรือคุณจะให้ผมทำมากกว่านั้น” เขาดึงร่าง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ