บทที่ 65 อาเฮียเถื่อนสวาท 5

“กรี๊ดดด” แสงสีรุ้งสว่างวาบเหมือนมีใครสักคนจุดพลุแล้วเธอก็ลอยละลิ่วขึ้นไปบนฟ้า ความทรมานหายเป็นปลิดทิ้ง มีเพียงความเสียวเสียดที่ยังหลงเหลือ ร่างเกร็งๆ ของเธอคลายออกอ่อนระทดระทวยสิ้นเรี่ยวแรง

พุฒิพงศ์สอดมือใต้บั้นท้ายแล้วยกซด เขาดื่มด่ำธารน้ำหวานที่หลั่งรินจนพอใจก็ถอดใบหน้าออก จับปลายเท้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ