บทที่ 67 ไม่มีวิธีอื่นแล้วหรือ

"จินต์จุฑา... จินต์จุฑา" จู่ๆ มือเรียวนุ่มนิ่มไร้กระดูกก็สวมกอดเขาจากด้านหลัง สัมผัสนั้นทำให้ความรุ่มร้อนในกายเขายิ่งทวีความรุนแรงขึ้น เขาหันขวับกลับไปกอดร่างนั้นไว้ แล้วรีบร้อนค้นหาริมฝีปากของเธอ

สติของเขาสับสนชั่วขณะ แต่ในวินาทีที่เกือบจะจูบลงไป เขากลับรู้สึกคลื่นไส้อยากจะอาเจียนขึ้นมาดื้อๆ ความรู...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ