บทที่ 40 เปิดใจคุยกัน

“คามี่ พริมโรสหลับแล้ว จอมขอคุยด้วยหน่อยสิ”

เสียงของเขาเบา นุ่ม แต่ก็มีความหนักแน่นบางอย่างที่ทำให้คามิเลียไม่อาจปฏิเสธได้ เธอชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพยักหน้าช้า ๆ มือบางดึงผ้าห่มขึ้นคลุมอก พลางเหลือบมองลูกสาวที่หลับสนิทอยู่ข้าง ๆ

ห้องเงียบจนได้ยินเพียงเสียงลมหายใจของพริมโรส กับเสียงนาฬิกาติดผนังที...