บทที่ 88 บทที่ 87 ปุ่มหรรษา

บทที่ 87 ปุ่มหรรษา

บดินทร์ฝังปลายจมูกลงกับเนินอกอวบอิ่ม สูดดมกลิ่นกายหอมๆ เข้าปอดฟอดใหญ่ราวกับว่าเป็นสิ่งเสพติดที่ไม่อาจขาดมันได้ ส่วนมือหนาอีกข้างบีบเคล้นเนินเนื้ออวบนูนเบาๆ ค่อยๆ บดคลึงจนอีกฝ่ายเปล่งเสียงครางหวาน

"พี่ดิน..อื้อ~ แป้งเจ็บ" แป้งปั้นเปล่งเสียงครางใกล้ๆ หูบดินทร์ ลมหายใจร้อนระบายออกมา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ