บทที่ 104 กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย่อมคืนสนอง (75%)

“โธ่….ลัยลาลูกพ่อ” นายอนันคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดปานจะขาดใจ น้ำตาไหลอาบแก้มเหี่ยวย่นของชายชราไม่ขาดสาย มันไม่ใช่ความผิดของโรฮันนาเลยสักนิด ทั้งหมดมันเป็นความผิดของพ่ออย่างเขาต่างหากล่ะ เขาเลี้ยงดูและปลูกฝังลัยลามาอย่างผิดๆ ตลอดชีวิต นายอนันได้แต่คิดอย่างเสียอกเสียใจ

วันนั้นชีวิตของลัยลาพังพินาศ บ้า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ