บทที่ 37 อารมณ์แปรปรวน (125%)

“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันกินเองได้”

เมื่อเธอเลือกที่จะปฏิเสธความช่วยเหลือเขาก็ไม่ขัดข้อง และไม่เอ็ดตะโรเพราะนึกขัดใจเหมือนอย่างเคย เบอนันเดสส่งชามข้าวต้มให้สาวเจ้า แล้วเลือกที่จะไปนั่งทานข้าวเงียบๆ อยู่ตรงมุมห้อง

การกินข้าวของโรฮันนาเป็นไปอย่างทุลักทุเล เพราะเธอถนัดขวาจึงทำให้ยกช้อนไม่สะดวกเท่าที่ควร

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ