บทที่ 45 ความรู้สึกที่ไม่อาจเอื้อนเอ่ย (150%)

วินาทีถัดมาริมฝีปากร้อนผ่าวก็วาดมาบดคลึงหนักหน่วงไปทั่วกลีบปากงาม มือใหญ่เคล้นคลึงทรวงอิ่มที่ตำแหน่งหัวใจ ทำเอาเธอมองเขาตาหวานเยิ้มไม่ลดละราวกับเฝ้ารอคอย ปากเผยอน้อยๆ อย่างเชิญชวนในที ก่อนที่ริมฝีปากหยักจะโน้มลงมาจุมพิตเปลือกตาทั้งสองข้าง แล้วรั้งร่างบางเข้าหาให้แน่นสนิทยิ่งขึ้น

จากนั้นเขาก็ดี...