บทที่ 97 บทที่ 97

ดวงตาคมกริบเพ่งมองความงดงามตรงหน้าอย่างหลงใหล แต่ก็ต้องขมวดคิ้วเข้าหากันเล็กน้อย เมื่อเห็นรอยแผลผ่าตัดขนาดไม่ใหญ่นักบนทรวงอกด้านซ้าย

ชลาทิศยกมือขึ้นลูบไล้ไปตามรอยนั้นเบาๆ อย่างทะนุถนอมยิ่งยวด ก่อนจะจรดริมฝีปากร้อนๆ ลงไปเบาๆ หลายครั้งติดๆ กัน

“ไม่เจ็บแล้วนะคนดี หายแล้วนะ” คำพูดปลอบโยนที...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ