บทที่ 1 เธอจะน่าเกลียดได้อย่างไร?

"ฉันจะแต่งงานกับเขาก็ได้" รีสพึมพำ ใบหน้าเธอยังคงเจ็บปวดจากการถูกตบ เธอจ้องหน้าแม่เลี้ยงอย่างแนนซี่ สมิธ ด้วยสายตาที่คมกริบราวกับจะตัดกระจกได้ เพิ่งถูกพ่อของเธอ เคนเนธ บรูคส์ ลากตัวกลับมาจากบ้านนอกมาที่คฤหาสน์บรูคส์ แล้วตอนนี้เกิดอะไรขึ้น? เธอต้องมาแทนที่พี่สาว ดาห์เลีย บรูคส์ และแต่งงานกับผู้ชายที่แม้แต่จะเดินยังเดินไม่ได้?

ดาห์เลียควรจะเป็นคนแต่งงานกับชายที่เป็นอัมพาตคนนั้น แต่แล้วเธอก็ได้ข้อเสนอที่ดีกว่าจากตระกูลมอร์ริส และไม่รู้ยังไง มันกลายเป็นปัญหาของรีส? ตอนแรกเธอบอกว่า "ไม่มีทาง"

ตั้งแต่เคนเนธแต่งงานกับแนนซี่ รีสและคุณยายของเธอก็ถูกส่งไปอยู่บ้านนอก เขาไม่สนใจเธอเลย และเธอต้องดูแลตัวเองทุกอย่าง ในช่วงปีที่ยากลำบากเหล่านี้ เธอกลายเป็นคนที่มีความสามารถมากพอที่จะซื้อทั้งเมืองได้ถ้าเธอต้องการ

แนนซี่กับใบหน้าที่ยโสของเธอ ทำตัวเหมือนกับว่ารีสถูกหวยรางวัลใหญ่ที่ได้แต่งงานเข้าตระกูลฟลินน์อันทรงอิทธิพล ช่างน่าขัน พวกเขาไม่เห็นความแตกต่างหรือไง? คุณยายของรีสมักจะพูดเสมอว่าถึงแม้รีสจะอาศัยอยู่ในชนบท แต่เธอไม่เคยดูเหมือนคนบ้านนอกเลย เธอมีออร่าบางอย่าง และใบหน้าอันบอบบางของเธอสามารถเสกมนต์สะกดใครก็ได้

การนึกถึงคุณยายทำให้เลือดในตัวรีสเดือดพล่าน เธอกำมือแน่นจนข้อนิ้วขาวซีด สองเดือนก่อน คุณยายของเธอเดินทางเข้าเมืองและไม่เคยกลับมาอีกเลย เธอเสียชีวิต แค่นั้น จากนั้นพวกเขาก็ลากตัวรีสกลับมาจากชนบท

รีสมีเป้าหมายเดียวในการกลับมาที่คฤหาสน์บรูคส์: ค้นหาความจริงว่าเกิดอะไรขึ้นกับคุณยายของเธอ แนนซี่เคยพูดว่าสถานที่สุดท้ายที่คุณยายของเธอไปเยือนคือคฤหาสน์ฟลินน์

แค่เพราะรีสพูดออกไปว่า "ถึงฉันจะต้องแต่งงานเข้าตระกูลฟลินน์ ก็ไม่ใช่หน้าที่ของแม่ชู้อย่างคุณที่จะมาสั่งฉัน" เคนเนธก็ตบเธอแรงมากจนหัวเธอหมุน

ใบหน้าที่ยโสของแนนซี่ช่างทนไม่ได้ เธอเดินเข้ามาพยายามวางมือบนไหล่ของรีส แต่รีสหลบเหมือนกับว่ามันเป็นโรคระบาด

พวกเขาทุกคนรู้ว่าคุณยายมีความหมายกับเธอแค่ไหน และเธอจะยอมจำนนและตกลงแต่งงาน แต่รีสได้ให้คำสัญญากับตัวเองในใจว่าจะเปิดโปงความจริงเกี่ยวกับการตายของคุณยายและทำให้คนที่รับผิดชอบต้องชดใช้

และการตบครั้งนั้น? เธอจะจำมันไว้

เช้าวันรุ่งขึ้น เคนเนธไม่แม้แต่จะมาส่งเธอ เขาแค่ส่งคนขับรถมารับรีสไปที่คฤหาสน์ฟลินน์โดยตรง ไม่มีพิธีแต่งงาน ไม่มีอะไรเลย เหมือนกับว่าเขากลัวว่าเธอจะเปลี่ยนใจในนาทีสุดท้าย เขาไม่แม้แต่จะตรวจดูว่าเธอแต่งตัวยังไง

เมื่อตระกูลฟลินน์เห็นรีส พวกเขาอ้าปากค้าง เธอจะขี้เหร่ขนาดนี้ได้ยังไง? เอเดน ฟลินน์รู้หรือเปล่าว่าเขากำลังจะได้อะไร?

เธอสวมแว่นตากรอบดำขนาดใหญ่ปิดบังใบหน้าเกือบทั้งหมด ผิวของเธอคล้ำและมีจุดด่างดำ และเธอสวมเสื้อลายดอกไม้กับกางเกงขากระบอกสีดำหลวมๆ เธอดูเหมือนเพิ่งก้าวออกมาจากเครื่องย้อนเวลาจากชนบท

ถ้าไม่ใช่เพราะคนขับรถของตระกูลบรูคส์ พวกเขาคงคิดว่ามีขอทานหลงเข้ามาในบ้านโดยบังเอิญ

บัตเลอร์เจสัน ทาร์ตต์ ปรับแว่นตาของเขา พยายามรักษาความสงบ และนำรีสเข้าไปข้างในพร้อมกับโค้งคำนับ เขาอาจจะตัดสินเธออย่างหนักในใจ แต่เขาต้องรักษาภาพลักษณ์ไว้

รีสชอบปฏิกิริยาของพวกเขามาก เธอเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่งและเดินอย่างมั่นใจผ่านประตูคฤหาสน์ฟลินน์เข้าไป