139 — จูเลียนอดัมส์ (POV)

“คริสเตน” ชื่อของเธอทำให้ผมรู้สึกขมขื่นในปาก “ไม่ได้เจอกันหลายปีแล้วนะ”

หล่อนยิ้มยโสแล้วเดินเข้ามาหาผม เท้าแขนกับเคาน์เตอร์พลางจงใจให้ผมเห็นหน้าอก สายตาที่หล่อนใช้ไล่มองร่างกายผมทำให้ผมอึดอัดและนึกถึงความทรงจำแย่ๆ ขึ้นมา

“ไมค์เป็นไงบ้าง” น้ำเสียงนุ่มนวลของเธอซ่อนเจตนาที่แท้จริงไว้ได้เป็นอย่างดี คริส...