32 - สวัสดีพ่อ

“หวัดดีค่ะพ่อ” ฉันพูดพลางเดินออกจากห้อง โดยที่โทรศัพท์ยังแนบหู “รอแป๊บนึงนะคะ หนูอยู่ในครัว…”

“มีอะไรหรือเปล่าลูก” พ่อถามอย่างเป็นห่วง ไม่น่าเชื่อเลยว่าพ่อจำน้ำเสียงของหนูได้ แถมยังรับรู้อารมณ์ของหนูได้จากการออกเสียงคำแต่ละคำ มันทำให้ใจฉันอบอุ่นที่รู้ว่าตัวเองเป็นที่รักแบบนี้

“หนูแค่อยากคุยด้วย…” ฉั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ