บทที่ 37 ความทรงจำ

บทที่36

วิคเตอร์เดินจับมือภรรยาไปจนถึงบ้านบนเขา ทุกคนกำลังนั่งหน้าเครียด หลังจากช่วยกันตามหาพนิดามาทั้งวัน

"สวัสดีครับปู่ สวัสดีครับย่า" คาเตอร์ยกมือไหว้ แต่ทั้งสองกลับเสมองอย่างอื่น ทำราวกับว่าเขาเป็นเพียงอากาศธาตุที่ไร้ตัวตน

"ไม่เจอวี่แววเลยเหรอเควิล?" วิคเตอร์เลือกที่จะไม่ตอบคาเตอร์ แต่เลือกที่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ