บทที่ 4 4

“ก่อนคุณจะมาที่นี่ผมสืบเรื่องของคุณมาแล้ว ตั้งแต่พ่อของผมบอกว่าจะให้คนมาคอยดูแลท่านที่นี่...ตอนนั้นผมอยู่เกาหลีแต่ก็รู้เรื่องของพ่อมาตลอดว่าท่านไปพักที่นิวยอร์ค ไปกินอาหารในร้านเล็ก ๆ ร้านหนึ่งบ่อย ๆ แต่แล้วใครจะไปเชื่อว่าพ่อของผมซึ่งเป็นนักธุรกิจชื่อดังจะไปหลงคารมสาวเสิร์ฟจนถึงขนาดต้องทุ่มเงินให้เจ้าหล่อนแล่นตามมาถึงมารีนา”

“พ่อของคุณไม่ได้ทุ่มเงินให้ฉันนะคะ นี่เป็นข้อแลกเปลี่ยนสำหรับงานที่ฉันรับปากกับคุณนาธาเนียลและฉันต้องรับผิดชอบ”

“ยิ่งฟังยิ่งขยะแขยง! พวกอีตัวไม่จำเป็นต้องมีความรับผิดชอบ แค่ใช้ตัวเข้าแลกนั่นล่ะงานของคุณ!”

ชาคริยาตาโตกับคำสบประมาทเผ็ดร้อนและเจ็บแสบอย่างที่สุดซึ่งมันหลุดออกมาจากปากของอีธานโดยที่เขาไม่ยอมไว้ไหน้าเธอแม้แต่น้อย สวรรค์งดงามที่หญิงสาวจินตนาการไว้แต่แรกเห็นกำลังจะแปรเปลี่ยนเป็นขุมลึกยิ่งกว่านรก อีธาน อัลเบิร์ตสัน แสดงตัวแล้วว่าเขาทั้งเกลียดชังและคงอยากให้เธออันตรธานไปต่อหน้าหรือไม่ก็แหลกละลายกลายเป็นผงจากคำก่นว่าที่ทำให้เธอทั้งจุกทั้งเจ็บ ร่างเล็กยืนนิ่งเหมือนถูกยาชาเข้าไปทั้งตัวก่อนที่สติจะถูกกระชากกลับด้วยเสียงหนึ่งที่ดังแทรกเข้ามา

“ไหนล่ะ...จีนมาถึงแล้วเหรอ?”

ทั้งชาคริยาและอีธานหันกลับไปมองพร้อมกันก็เห็นชายสูงวัยในชุดลำลองเดินเข้ามาที่คนทั้งสองยืนประจันหน้ากันอยู่ นาธาเนียลยิ้มกว้างทันทีที่เห็นหญิงสาวซึ่งเขาเป็นคนยืนข้อเสนอให้เธอมาคอยดูแลเขาถึงที่นี่

“โอ...จีน...ฉันดีใจมากที่เธอมา ตอนแรกฉันกลัวว่าเธอจะปฏิเสธในวินาทีสุดท้ายเสียแล้ว”

นาธาเนียลเดินเข้ามาถึงตัวหญิงสาวชาวไทยร่างเล็กพร้อมทั้งดึงมือเรียวบางไปจับไว้ซึ่งภาพนั้นอยู่ในสายตาของอีธานที่จ้องมองด้วยแววขุ่นข้น และในเวลานั้นเองที่ชาคริยารีบสะกัดกลั้นรอยน้ำที่ซึมรอบเบ้าตาและหันไปยิ้มกับชายสูงวัยใจดีซึ่งหญิงสาวนับถือเขาเหมือนพ่อคนหนึ่ง

“สวัสดีค่ะ...คุณนาธาเนียล...ฉันพึ่งมาถึงค่ะ”

“ยินดีต้อนรับนะจีน เธอคงได้รู้จักลูกชายคนเดียวของฉันแล้วใช่มั้ย...เขาคืออีธาน อัลเบิร์ตสัน ที่ฉันเคยเล่าให้เธอฟัง เขาพึ่งเดินทางกลับมาจากเกาหลีเมื่อวานนี้”

นาธาเนียลหันไปทางลูกชายคนเดียวที่ยืนสงบนิ่งแต่นัยน์ตาคู่นั้นกลับจ้องอยู่ที่สาวไทยร่างเล็กที่ค่อย ๆ หันกลับไปสบตากับเขาด้วยความประหม่าและหวาดหวั่นก่อนจะปรายยิ้มออกมากลบเกลื่อน

“ค่ะ...ฉันรู้จักเขาแล้วค่ะ...เมื่อครู่นี้เอง”

“และผมก็ได้รู้จักผู้หญิงคนนี้แล้วเหมือนกัน รู้ว่าเธอมาจากบรู๊คลิน”

อีธานกล่าวเสียงเยียบเย็นทว่าเจือไว้ด้วยการเสียดแทงซึ่งชาคริยาก็รู้สึกได้ นาธาเนียลยิ้มกับลูกชายของเขาแต่ยังจับมือหญิงสาวไม่วาง

“ใช่แล้วอีธาน...จีนเป็นเด็กสาวที่เติบโตในบรู๊คลินและทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟในร้านอาหารที่พ่อแวะไปที่นั่นบ่อย ๆ พ่อให้เธอมาอยู่ที่นี่เพื่อคอยดูแลและอยู่เป็นเพื่อน ถือเสียว่ามีหน้าที่เสมือนพยาบาลส่วนตัวของพ่อเพราะแกเองก็ไม่ค่อยได้อยู่บ้านสักเท่าไหร่”

“ช่วงนี้ผมจะกลับมาอยู่ประจำที่สำนักงานใหญ่ครับ บางครั้งพ่ออาจจะไม่เหงาอย่างที่คิดก็ได้”

น้ำเสียงนั้นฟังดูเหมือนราบเรียบแต่แววตากลับส่อแสดงความขุ่นข้นราวกับเขากำลังเก็บความไม่พอใจไว้เบื้องลึก ชาคริยาต้องมองต่ำเพื่อหลบประกายกล้าจากนัยน์ตาสีบรูเน็ตที่จับจ้องมายังเธออย่างมาดหมายขณะที่ชายสูงวัยพยักหน้าพร้อมทั้งปรายยิ้ม

“อืม...ก็ดี...ฉันจะได้ไม่รู้สึกว่าต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว ตอนนี้จะมีคนถึงสองคนอยู่กับฉันที่นี่ นี่เป็นข่าวดีสำหรับพ่อนะอีธาน...เอ้อ...แล้วนั่นแกจะไปไหน?”

นาธาเนียลร้องถามเมื่อเห็นบุตรชายคนเดียวกำลังจะหันหลังกลับออกไป อีธานแค่ตอบสั้น ๆ

“ผมจะไปข้างนอกครับ”

ร่างสูงสง่าก้าวฉับ ๆ ออกไปโดยมีสายตาของชายสูงวัยและหญิงสาวมองตาม นาธาเนียลหัวเราะเสียงดังในลำคอก่อนที่เขาจะปล่อยมือหญิงสาว

“จีน...”

เขาเรียกร่างบางที่ยังไม่ยอมละสายตาจากประตูทางเข้ามาในห้องโถง และเรียกเธออีกครั้ง

“จีน...”

“เอ้อ...คะ...ท่าน”

ชาคริยารีบดึงสติกลับมาและตกใจที่ตัวเองยังเหม่อลอย หญิงสาวเสยผมที่เรี่ยลงมาบนแก้ม เห็นได้ชัดว่าเธอเก็บอาการตื่นเต้นกับบางสิ่งบางอย่างไว้ไม่มิด รอยยิ้มบาง ๆ ฉายบนริมฝีปากของชายสูงวัย

“ปกติอีธานไม่ค่อยอยู่บ้าน เขาแทบไม่กลับบ้านตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา ลูกชายคนเดียวของฉันไม่ได้เที่ยวเตร่หรือทำตัวแย่ที่ไหน แต่เพราะฉันได้มอบตำแหน่งผู้อำนวยการใหญ่ของเบสไลน์ พาวเวอร์ คอร์ปให้เขา”

“เบสไลน์ พาวเวอร์ คอร์ป เหรอคะ?”

“เราเป็นยักษ์ใหญ่ผู้ผลิตชิ้นส่วนในโครงการกล้องโทรทัศน์ภาคพื้นดินที่อยู่ภายใต้ความร่วมมือของสามประเทศ สหรัฐ ยุโรปและญี่ปุ่น เป็นโครงการเมกะโปรเจ็คของภาคพื้นทวีปเลยทีเดียว อีธานจบทางด้านวิศวกรรมอวกาศและเศรษฐศาสตร์ เพราะฉะนั้นเขาจึงต้องสานต่องานด้านวิศวรรมของฉันด้วยความมุ่งมั่นและจริงจัง แต่...”

กล่าวไม่ทันจบนาธาเนียลก็ถอนหายใจจนหญิงสาวนิ่วหน้าด้วยความสงสัย

“ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นคนเก่งแต่อีธานเป็นคนหัวรั้นมาก เขาไม่เคยฟังใครเลยและออกจะเจ้าอารมณ์ การบริหารงานเด็ดขาดมากและทุ่มเทให้กับเบสไลน์เป็นบ้าเป็นหลัง ฉันพยายามหาผู้หญิงดี ๆ มาให้แต่เขาปฏิเสธด้วยการ...เอ้อ...หมกมุ่นอยู่กับโปรเจ็คใหญ่ แต่ใช่ว่าเขาจะไม่สนใจใครเลยนะ เขาเคยควงกับผู้หญิงคนหนึ่งก่อนหน้านี้ แต่หลังจากนั้นฉันก็ไม่เห็นเธอคนนั้นอีก...อืม...เมื่อกี๊เขาพูดอะไรกับเธอบ้างมั้ยจีน?”