บทที่ 22 ท่านห้า

ลี่หยางคงไม่รอคำตอบอีกต่อไป เขาโน้มตัวเข้ามาใกล้ยิ่งขึ้น ความอบอุ่นจากลมหายใจของเขาเปรียบเสมือนสายลมอบอุ่นในฤดูใบไม้ผลิ ริมฝีปากอุ่นของเขาประทับลงบนริมฝีปากบางของหว่านหนิง นุ่มนวลและหวานหยดจนน้ำผึ้งจากป่ายังต้องอาย

จูบของเขาช่างนุ่มนวลและเต็มไปด้วยความรักที่ไม่มีคำพูดใดๆ สามารถอธิบายได้ ในความเงียบส...