บทที่ 62: ฉันสมควรได้รับความจริงเหรอ?

มุมมองของเชส

ข้อนิ้วของผมขาวซีดเพราะกำคอเสื้อของอเล็กซ์ไว้แน่น และผมรู้สึกได้ถึงความโกรธที่ร้อนรุ่มในอกเหมือนไฟป่า ผมเหนื่อย... เหนื่อยกับปริศนา กับความจริงครึ่งๆ กลางๆ กับวังวนแห่งความลับที่ไม่สิ้นสุดนี่ที่ดูเหมือนทุกคนรอบตัวผมจะรู้เห็นเป็นใจด้วยยกเว้นผม

“พูดมา” ผมตวาดพลางดึงเขาเข้ามาใกล้ “กูเบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ