บทร้อยสิบสอง

เมื่อฉันกลับเข้ามาสมทบกับคนอื่น ๆ ฉันก็ตรงไปที่บันไดเพื่อจะขึ้นไปเปลี่ยนชุดกระโปรงสีดำที่ใส่ไปในพิธีฝังศพ แต่ก็ถูกยามคนหนึ่งขวางไว้

“แล้วนี่คิดจะไปไหน” แวมไพร์ร่างกำยำลายสักเต็มตัวคำรามใส่ฉันพลางขวางทาง

“ท่านก็เห็นฉันลงมาจากบันไดเดิมนี่มาหลายวันแล้ว มีอะไรเปลี่ยนไปงั้นหรือ” ฉันถามเขาพร้อมขมวดคิ้วม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ