บทร้อยสิบเจ็ด

พอรุ่งเช้า ฉันก็รู้สึกผิดมากเรื่องที่เรามีเซ็กส์กันหนักหน่วงเมื่อคืน เพราะรีดยังป่วยและอ่อนแออยู่มาก

“เขาจะดีขึ้นได้ยังไง ที่นั่นฉันไม่รู้จักหมอเลยสักคน” ฉันพูดกับลูเซียนอย่างกังวลขณะที่เขาช่วยพยุงพี่ชายขึ้นเครื่องบินเจ็ต

“เขาเป็นแวมไพร์นะ ที่รัก เขาไม่ต้องการหมอหรอก” เขาตอบพร้อมรอยยิ้ม “ตราบใดที่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ