บทร้อยสี่สิบห้า

มุมมองของลูเซียน

ข้าเงยหน้าขึ้นมองชายที่ยืนอยู่ตรงหน้า ด้วยท่าเดินกวนประสาทและเยาะเย้ย

มันเล่นงานเราจนไม่ทันตั้งตัว ทั้งที่เราคอยระแวงมันมาตลอด

รีดกับข้าเฝ้าระวังสัญญาณว่ามันจะทำอะไรหลังการต่อสู้ โดยไม่รู้เลยว่ามันกำลังลงมือของมันอยู่แล้วในระหว่างนั้น

มันยังคงสวมแจ็กเก็ตหนังที่รีดให้ เพราะเสื้อของ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ