บทสองร้อยสาม

ฉันหลุดหัวเราะออกมาแล้วผละออกจากรีดเพื่อจะได้มองหน้าพวกเขาทั้งสองคน

“พวกคุณสองคนทำหน้าเหมือนโดนฉันต่อยคอเลย” ฉันหัวเราะ ทั้งที่ยังรู้สึกถึงความรู้สึกอันท่วมท้นเมื่อครู่

ฉันหยิกแขนตัวเองอีกครั้งเพื่อให้แน่ใจว่านี่คือเรื่องจริง ฉันอ้อนวอนมานานเหลือเกินให้เฮเมรากับเซเลสต์ปล่อยฉันไป แต่พวกเธอกลับถูกคร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ