บทที่ยี่สิบสาม

มุมมองของลูเซียน

“ออกไป!” ข้าตวาดใส่เด็กสาวที่เสด็จพ่อส่งมา ‘ดูแล’ ข้าอย่างหงุดหงิด

“แต่... ที่รักของข้า” นางเอ่ยเสียงยานคางในแบบที่นางคงคิดว่ามันเซ็กซี่ แต่สำหรับข้ามันกลับน่ารำคาญอย่างบอกไม่ถูกในตอนนี้ “ข้ามาที่นี่เพื่อดูแลท่านตลอดทั้งคืน ท่านไม่ต้องไล่ข้าไปหรอกนะเพคะ” นางพูดต่อ ทำให้ข้าครุ่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ