บทที่ 258

เคลลี่มองดูขณะที่ฉันป้อนเลือดให้เขา ตัวเธอสั่นอย่างเห็นได้ชัดจากภาพนิมิตอันรุนแรงที่เพิ่งได้เห็น

“ให้เขาดื่มไปวิ่งไปไม่ได้เหรอ”

“เธอก็รู้ว่าฉันบินไม่ได้ แล้วถ้าฉันต้องแบกพวกเธอสองคนไปพร้อมกับลูกในท้อง ขาของเขาก็ต้องใช้งานได้ ไม่อย่างนั้นต่อให้เราหนีไปไกลแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์หรอก”

“ให้ตายสิ” เธอสบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ