บทแปดสิบสาม

“ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าแกเพิ่งทำแบบนั้นลงไป” ไลร่าบ่นพึมพำ หางสีบลอนด์ของเธอสะบัดไปมาอย่างฉุนเฉียว

“ก็ฉันโดนกดดันนี่ โอเค๊?” ฉันสวนกลับไปทั้งที่ลึกๆ แล้วตื่นเต้นกับข้อตกลงนี้จะแย่

“ฉันเข้าใจแกนะเพื่อน” ลอร่าพูดเข้าข้างฉัน “ถ้าเป็นฉันนะ ป่านนี้พวกเขาคงหิ้วฉันกลับไปด้วยแล้วล่ะ”

“แกนี่มันไร้ยางอายจ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ