บทเก้าสิบหก

หญิงสาวคนก่อนหน้าฉันเดินออกจากห้องไปทั้งน้ำตานองหน้า ทำให้ฉันพลอยเครียดไปด้วย

“เธอ... เธอโอเคไหม”

“พ่อฉันเป็นฆาตกร ไวโอเล็ต นั่นคือเหตุผลที่แม่ไม่ยอมให้ฉันรู้จักเขา แล้วในหัวโง่ๆ ของฉัน ฉันก็รู้สึกว่าแม่ปิดบังอะไรบางอย่าง ทำให้แม่ดูเป็นคนไม่ดี ฉันเกลียดท่านมานานมาก แต่ตอนนี้ท่านตายไปแล้ว และฉันเพิ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ