บทที่ 11 เริ่มกำจัดนิ้วเท้า!!

อาหยงเดินหลบไปตามคำสั่ง ไป๋ซูเม่ยแสร้งทำเป็นเดินไปใกล้ ๆ พวกมันและทำบางอย่าง นางแอบหยิบเมล็ดถั่วจากถาดของชาวบ้านที่วิ่งผ่านไปในมาเก็บไว้กำมือหนึ่งและเริ่มจัดการพวกมันทันที

“ฟิ้ว….ฟิ้ว…ฟิ้ว ๆๆ”

“อ๊ากกก!!! ลูกพี่ หูข้า!!…”

“อ๊าก!! ตะ…ตาของข้า ผู้ใดกัน!!”

พลังปราณผสมกับความแค้นของไป๋ซูเม่ยถูกรว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ