บทที่ 62 รั้งไว้ไม่ทัน

“เพียงจอกเดียวเท่านั้น แล้วเจ้าก็กลับเลยเข้าใจหรือไม่” เขาเอ่ยบอกนางเสียงเบา

“ได้ๆ” นางฉีกยิ้มกว้าง ก่อนจะแบมือขอจอกสุราจากโจวหรงเฉิงคืนมา

“จะรีบกลับได้อย่างไร งานเพิ่งจะเริ่ม” องค์ชายรองเอ่ยขัดขึ้นมา เขายังไม่ได้เอ่ยพูดกับนางสักประโยคก็จะให้นางกลับเสียแล้ว

ลู่จื้อนางพยักหน้าอย่างเห็นด้วย องค์ชายรอง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ