บทที่ 63 เดินทางกลับเฉียนไห่

เวลาภายในมิติเพิ่งจะผ่านไปเพียงหนึ่งชั่วยามเท่านั้น ลู่จื้อนางยังคงนอนหลับสนิท ตอนที่โจวหรงเฉิงแอบย่องเข้ามานางยังไม่รู้สึกตัวเลยสักนิด

เขาถอดเสื้อตัวนอกออก แล้วขึ้นไปนอนกอดนางบนเตียง

“อื้อ...” ลู่จื้อที่ถูกรบกวนก็ร้องประท้วงออกมา

“จื้อเออร์ ข้ากลับมาแล้ว” เขาดึงนางให้พลิกหันกลับมาทางเขา

“อืม...เมาห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ