บทที่ 22 วันอันแสนมืดมน

ศศิรญาตื่นนอนแต่เช้า หลังจากผ่านค่ำคืนอันแสนน่ากลัว เดินลงมาชั้นล่างมองลงมาเห็นธานุภาพตื่นนอนอยู่ก่อนแล้ว เวลานี้เขากำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ที่โต๊ะอาหาร ทันทีที่เห็นหญิงสาวธานุภาพปิดหนังสือพิมพ์ลงแล้วหันมายิ้มให้

“ตื่นแล้วเหรอลูก เป็นยังไงเมื่อคืนนอนหลับสบายดีไหม” อดเป็นห่วงไม่ได้ที่เขาทำให้ว่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ