บทที่ 28 วันอันแสนมืดมน

ความเสียใจบวกกับความกลัวทำให้หล่อนไม่กล้าพูดอะไร หันมองคนใจร้ายด้วยความสมเพช ตั้งแต่เกิดมาหล่อนยังไม่เคยเห็นผู้ชายคนไหนใจอำมหิตเช่นเขาเลย นึกปลงกับตัวเอง หล่อนจะโทษใครได้ในเมื่อเดินเข้ามาในห้องเขาเอง

“หนูญาตามพ่อมา ส่วนแกเจ้าธานต์หากทำเรื่องบัดสีในบ้านอีกล่ะก็ไสหัวแกออกไปซะ!”

ชายหนุ่มเสยผมสีหน้าหง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ