บทที่ 65 น้ำตาแห่งวันที่สดใส

จีรดานิ่งงันหลั่งน้ำตาออกมา พร้อมกับเดินไปใกล้พี่สาวต่างมารดาร่างบางค่อยๆ คุกเข่าลงกับพื้น พร้อมกับเงยหน้ามองหญิงสาวนิ่ง พิมพ์วลัญช์ตกใจก่อนพยายามรั้งน้องสาวให้ลุกขึ้นมา

“ดาขอร้อง... ฮือๆๆ... คุณรู้ไหมว่าพ่อเจ็บปวดมากแค่ไหนที่ทอดทิ้งพวกคุณไป... ฮือๆๆ... พ่อไม่เคยรักแม่ของดาเลยท่านเอาแต่เมินเฉย... ภ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ