บทที่ 2 ตอนที่ 2.

“กรี๊ด! เจนนี่ เจนนี่ลูกแม่ ใครก็ได้ช่วยที เจนนี่ฆ่าตัวตาย”

เสียงกรีดร้องของจางหลินหลิน แม่ของเจนนี่ดังก้องขึ้น เมื่อเธอเข้ามาหาลูกสาว แล้วพบกับภาพสยดสยอง

คนรับใช้ที่อยู่บริเวณนั้นรีบวิ่งเข้ามา ก่อนจะช่วยกันอุ้มร่างไร้สติของคุณหนูเล็กขึ้นรถเพื่อไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด

ขณะที่คนในบ้านรีบโทรศัพท์ไปบอกคุณชายใหญ่ของบ้านให้ทราบเรื่อง แม้รู้ว่าหากผู้เป็นประมุขของบ้านทราบเรื่อง

พวกตนไม่แคล้วต้องถูกลงโทษหรือถูกไล่ออก แต่กฎย่อมเป็นกฎ เรื่องราวทุกอย่างในบ้านต้องเรียนให้เจ้าบ้านรับรู้ทุกเรื่อง

ร่างเล็กของสาวน้อยที่นอนหลับตาพริ้มหายใจรวยริน ทำให้คนมองเจ็บปวดแทบขาดใจตาย มือหนาเอื้อมไปลูบศีรษะทุยนั้นเบาๆ

ก่อนจะเลื่อนมือไปแตะข้อมือที่ถูกผ้าพันแผลพันไว้ ดวงตายาวเรียวทอประกายวาวโรจน์เมื่อมองเห็นหยดเลือดไหลซึมออกมาเปื้อนผ้าสีขาวนั้นจางๆ

เลือดของน้องสาวที่น่าสงสารของเขาหลั่งรินออกมาเพราะเธอใช้มีดคัต

เตอร์กรีดข้อมือตัวเอง อีกทั้งยังกินยานอนหลับเข้าไปเป็นจำนวนมาก ฤทธิ์ยาทำลายประสาทจนทำให้ไม่อาจฟื้นตัวได้โดยง่าย

บวกกับร่างกายที่อ่อนแอเป็นทุนเดิม ทำให้สาวน้อยวัยสิบเก้าปีคนนี้กลายเป็นเจ้าหญิงนิทรา นอนนิ่งไม่ต่างจากผักมาร่วมอาทิตย์

ร่างสูงถอนหายใจยาว แล้วเดินออกมาจากห้องคนเจ็บ ชายฉกรรจ์ในชุดดำสี่คนที่ยืนรออยู่หน้าห้อง โค้งคำนับให้ผู้เป็นนายอย่างนอบน้อม

เขาเดินตรงไปยังลิฟต์โดยมีชายทั้งสี่เดินประกบไม่ห่าง แม้จะอยู่ในโรงพยาบาลแต่ใช่ว่าจะปลอดภัย

เมื่อเจ้านายของพวกเขาคือ หลี่ไท่หยาง หรือ โจนาธาน ลี ผู้ทรงอิทธิพลคนหนึ่งของฮ่องกง

ผูกขาดกิจการท่าเรือมีสถานีขนส่งสินค้าเก้าสถานีและท่าเรือจอดเรือร่วมยี่สิบสี่ท่า สำหรับขนถ่ายตู้คอนเทรนเนอร์สินค้าจากประเทศต่างทั่วโลก

การครอบครองธุรกิจท่าเรือเรือขนาดใหญ่ซึ่งสำคัญต่อเส้นทางการค้าเพียงผู้เดียว

ยังมีกิจการเกี่ยวกับระบบสื่อสารของฮ่องกงที่ชื่อบริษัทฟีนิค เทเลคอม คอปเปอร์เรชั่น ลิมิเตดซึ่งมีบริษัทลูกอยู่ทั่วเอเชียทำให้เขาร่ำรวยมหาศาล

ทว่าเบื้องหลังฉากของนักธุรกิจผู้มั่งคั่ง หลี่ไท่หยางคือผู้นำของแก๊งหงส์ไฟ

แก๊งมาเฟียที่ยิ่งใหญ่อันดับหนึ่งของฮ่องกงสืบทอดอำนาจมาจากรุ่นของหลี่เสวียนผู้เป็นปู่ จนมาถึงหลี่เจิ้งผู้เป็นพ่อ

และผ่านมายังเขาในฐานะทายาทรุ่นที่สาม ฐานอำนาจของแก๊งหงส์ไฟขยายครอบคลุมไปทั่วฮ่องกง

“อาหลงเตรียมตั๋วเครื่องบินไปกรุงเทพฯ ให้ฉันด้วย พรุ่งนี้ฉันจะเดินทาง” คนเป็นนายสั่งเสียงเครียด

“ครับคุณหลี่”

จางหลง เลขานุการส่วนตัวรับคำ เขากดลิฟต์ให้นายอย่างรู้หน้าที่ เมื่อประตูลิฟต์เปิดออก ก็ผายมือเชื้อเชิญผู้เป็นนายให้ก้าวเข้าไปก่อน

บอดีการ์ดทั้งสามคนตามเข้ามาอารักขา เมื่อลิฟต์เคลื่อนลงสู่ล็อบบีของโรงพยาบาล สารถีที่รออยู่ก็เคลื่อนรถมาจอดรอหน้าประตูทางออก

หลี่ไท่หยางเดินตัวตรงไม่สนใจมองใคร ร่างสูงในชุดสูทแบรนด์ดังสง่าผ่าเผย จนผู้หญิงหลายคนมองตามด้วยสายตาหยาดเยิ้ม

จางหลงส่ายหน้าระอากับสายตาราวกับกระต่ายหมายจันทร์ของผู้หญิงเหล่านั้น

หญิงสาวผู้ดีมีตระกูลต่างหมายมั่นปั้นมือหวังเป็นนายหญิงของบ้านตระกูลหลี่ แต่บุรุษผู้มีอิทธิพลล้นเหลือผู้นี้ไม่เคยชายตามองหญิงคนไหนเกินหนึ่งครั้ง

หากต้องการเป็นคู่นอนก็ต้องยอมรับว่าไม่มีสิทธิ์เป็นคู่ใจ ถึงกระนั้นก็มีผู้หญิงมากมายยอมพาตัวเข้ามาพัวพัน

หวังพิชิตใจชายหนุ่มรูปงามผู้มั่งคั่งด้วยทรัพย์สินและทรงอำนาจราวพญาราชสีห์

จางหลงได้แต่สมเพชเวทนาเหล่าแมงเม่าสาวที่พากันมาเล่นไฟพิศวาสจนมอดไหม้หลายต่อหลายราย

ไม่มีผู้หญิงคนไหนทำให้ผู้เป็นนายของเขายอมมีความสัมพันธ์ได้เกินหนึ่งครั้ง หลี่ไท่หยางไม่ชอบผู้หญิงเจ้ามารยาช่างออดอ้อนเป็นลูกแมว

และเกลียดผู้หญิงเจ้าน้ำตาเป็นที่สุด ใครใช้มารยาสาไถยหรือน้ำตามาออดอ้อนออเซาะ สิ่งที่ได้รับกลับไปคือโทสะร้ายๆของราชสีห์หนุ่มเท่านั้น

“อาหลง สั่งคนของเราให้จัดการพาตัวไอ้ลายเมฆมาให้ได้ ก่อนที่ฉันจะเดินทางไปถึงกรุงเทพฯ” หลี่ไท่หยางสั่งการขณะนั่งอยู่บนลีมูซีนคันใหญ่

ดวงตายาวเรียวใต้คิ้วดกหนาที่ตวัดปลายพาดเฉียงขึ้นเล็กน้อยเปล่งประกายวาวจ้า ขณะจ้องมองรูปของชายหนุ่มคนหนึ่งบนหน้าไทม์ไลน์ของเฟซบุ๊ก

ผู้ชายคนนี้เป็นสาเหตุทำให้น้องสาวที่น่าสงสารของเขาฆ่าตัวตาย ข้อความทุกข้อความที่มันส่งมาหลอกลวงเจนนี่

ถูกคนเป็นพี่ชายอ่านซ้ำแล้วซ้ำเล่า ความแค้นทวีขึ้นทุกครั้งที่อ่านมัน หลี่ไท่หยางนึกโทษตัวเองที่ปล่อยให้น้องสาวหมกมุ่นอยู่ในโลกออนไลน์

จนถูกหลอกลวงให้ช้ำใจจนเกือบสูญเสียลมหายใจไป

“ไอ้ลายเมฆแกต้องชดใช้... ฉันขอสาบานว่า ต้องทำให้แกตกนรกทั้งเป็นให้ได้!”

หลี่ไท่หยางคำรามลอดไรฟัน นึกถึงวิธีการทรมานคนสารเลวคนนั้นให้ตายอย่างช้าๆ เขาจะทำให้มันเจ็บยิ่งกว่าน้องสาวเขาเคยเจ็บ

ไอ้ลายเมฆจะต้องทรมานจนร้องขอความตาย