บทที่ 33 เหตุใดต้องช่วย

“ท่านแม่”  หญิงสาวหันไปขอความช่วยเหลือจากซูเม่ย “ช่วยชีวิตเขาด้วยเจ้าค่ะ”

ซูเม่ยเลิกคิ้วประหลาดใจ

“เหตุใดข้าต้องช่วยคนผู้นี้”

“เขา...เขา...”

“ฮู...ฮูหยิน...”   อ้ายเสิ่นเปล่งเสียงออกมาจนได้ “ฮูหยินจริงๆ ด้วย... ท่าน...ท่านยังมีชีวิตอยู่”

“ยังไม่ไปเอาผ้ากับน้ำมาอีก!”  นางสั่งน้ำเสียงเฉียบขาดทำให้อ้า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ