บทที่ 25 25

สำนึกของลอวเรนซ์ในยามนี้รับรู้และตื่นเต็มที่จากการหลับใหลแม้ไม่นานนัก เขายังไม่เคลื่อนตัวไปไหนได้แต่คอยฟังสำเนียงที่ขานขับจับหัวใจและจ้องมองความงามซึ่งเขาเท่านั้นได้ครอบครอง มัสมินบริสุทธิ์และหมดจด เธอหอมหวานและไม่เคยต่อรองมีแต่ร้องขอให้เขารักเธอครั้งแล้วครั้งเล่า หากเมื่อนึกถึงกฎที่เขาตั้งขึ้นมาเอง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ