บทที่ 46 46

ในช่องทางเล็กแคบระหว่างช่วงตึกเสมือนที่กว้างใหญ่เปิดเผยความเร้นลึกในความรู้สึกของคนทั้งสอง ความสงัดเงียบถูกกลบทับด้วยเสียงหอบหายใจที่ก้องไปมาบนผนังตึกซึ่งก่อด้วยอิฐสีน้ำตาลและแสงไฟจากอาคารสูงสาดส่องลงมาราวอาบไล้แดนสนธยาของโลกลับลี้

“ริคคะ...อือ”

ร่างบางสอดแขนไปรอบเอวของเขาเมื่อเทพบุตรมาเฟียลากไล้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ