บทที่ 73 73

“พี่นุ่น...”

หญิงสาวราวหลุดออกจากภวังค์อันวายวุ่นเมื่อเสียงหนึ่งซึ่งเธอคุ้นเคยดังอยู่ใกล้ ๆ มัสมินหันไปด้านหลังก็พบอีกสิ่งมหัศจรรย์ที่เธอไม่อยากเชื่อสายตา

“นิ่ม!” เสียงอุทานหลุดออกมาเบาหวิวเมื่อร่างของน้องสาวก้าวเข้ามาทรุดตัวลงข้าง ๆ และกอดเธอไว้แนบแน่น

“พี่นุ่น...พี่นุ่นอยู่ที่นี่จริง ๆ ด้วย นิ่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ