49

คำพูดของเธอดังขึ้นมาอีกครั้ง คราวนี้เคลือบแฝงด้วยความสงบเยือกเย็นที่อันตรายกว่าเดิม “ฉันรู้ว่าแกมาด้อม ๆ มอง ๆ แถวนี้” ผมดึงมือจับกลับ ปิดประตูแล้วหันกลับไปช้า ๆ บังคับให้ใบหน้าสงบนิ่งขณะเผชิญหน้ากับเธอ แม้ว่าในใจจะกลัวจนแทบสิ้นสติก็ตาม

“ชีล่า” ผมเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม “มีปัญหาอะไรรึเปล่า ผมก็แค่เดินเล่น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ