บทที่ 103 ตอนที่ 103

ดวงตาของกันย์ที่แลเห็นอยู่ไกลๆนั้นปิดสนิท แน่นิ่งราวกับร่างไร้วิญญาณ เป็นเพียงรูปปั้นที่ยังมีลมหายใจ

“แกมาก็ดีแล้ว” เรืองฤทธิ์เป็นฝ่ายเอ่ยทักขึ้นมาก่อน

ธันวารับรู้ได้ถึงน้ำเสียงที่แสดงอารมณ์ตำหนิอยู่ในที คงเป็นเพราะเรื่องที่เขาไม่ยอมไปร่วมงานแต่งของน้องชาย

“เกิดอะไรขึ้น” ธันวาถาม

“ก็หลังจากส่งตั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ