บทที่ 91 ตอนที่ 91

“คุณรออยู่ตรงนี้นะคะ…มินขอเวลาครู่เดียว” กล่าวทั้งน้ำตาคลอ เหมือนรู้ว่าปริมาณน้ำตาอีกมาก ที่กำลังจะทะลักทะลายออกมาต่อหน้า หากเธอช้าอีกไม่กี่วินาที

กันย์มองตามร่างบางที่แลเห็นอาการสะอื้น สะท้านของไหล่ เธอปล่อยให้เขานั่งรออยู่ในร้าน ทว่ากันย์ก็ไม่ละสายตาจากเธอแม้แต่เสี้ยววินาที ทั้งที่อยากตามออกไปปลอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ