บทที่ 31 บทที่ 31

“อย่าทำมาเป็นรู้ดีหน่อยเลย ทำไมฉันต้องคิดเรื่องเมื่อเช้าด้วย ในเมื่อฉันไม่ได้พิศวาสมันเลยสักนิด”

ถ้าสรัญรัตน์เห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไปฉับพลันของหยางโจวหมิง เธอจะรู้ได้ทันทีว่าคิดผิดที่พูดแบบนั้นออกไป ใบหน้าหล่อเหลาเปลี่ยนเป็นดุดัน สันกรามของเขากัดเข้าหากันจนแก้มนูน

“อย่าทำปากเก่งกับฉันนะตันหยง ฉันอาร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ