บทที่ 67 บทที่ 67

หยางโจวหมิงคลายมือออกจากต้นแขนนุ่ม เขาพยายามควบคุมอารมณ์ที่กำลังพลุ่งพล่าน เพียงแค่คิดว่าถ้าตนจะไม่ได้กลับมาแล้วเธอก็จะกลับไปหาผู้ชายคนนั้น ความรู้สึกเดือดดาลก็วิ่งปราดอยู่ในใจ เขาคงทำใจปล่อยให้เธอไปเป็นของคนอื่น ทั้งที่เธอเป็นของเขาอยู่แบบนี้ ไม่ได้แน่ๆ เขาไม่มีวันทำได้ นอกเสียจาก...เขาจะไม่มีลมหาย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ