บทที่ 37 องค์รัชทายาทซงเมิ่ง

ส่วนตัวเขาเดินลัดเลาะขึ้นไปบนเขา มองจากมุมสูงภาพที่เห็นคือร่างเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดของเจิ้งเหมย ทะยานลงมาช้อนร่างบางเปรอะเลือดไว้ในอ้อมแขน เสียงเอะอะเมื่อทหารเจอร่างไร้สติของคังซื่อฮั่นแล้วเช่นกัน

วางร่างบางลงบนแท่นนอนในกระโจมใหญ่

“หาน้ำและตามหมอ”

นั่งลงจับชีพจรเจิ้งเหมย

“ท่านอ๋อง รอเจิ้งเหมยด้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ