บทที่ 46 เกือบไปซะแล้ว

รอยยิ้ม แสนจะจริงใจบนใบหน้าหล่อเหลาน่ามองที่สุดเวลานี้ เอื้อมมือเกาะกุมมือของเจิ้งเหมย คังซื่อฮั่นปล่อยมือจากการกอดอก จินเฉิงอู่เข้ามาพอดีภาพตรงหน้าที่เห็นคือองค์รัชทายาทชงเมิ่งเกาะกุมมือบางของเจิ้งเหมยในคราบของเสี่ยงซง ความรู้สึกไม่พอใจแล่นเข้าไปในอกเจ็บแปลบปวดลึกในใจ ความรู้สึกนี้คืออะไรกัน

ตอนที...