บทที่ 102 บทที่ 99

ถ้อยคำที่พรั่งพรูออกมาจากปากอิ่มทำให้เรย์ยาชต้องยืนทื่อเป็นเสาหิน เขากำลังเรียบเรียงคำพูดประโยคยาวๆ ของเธอใหม่ และถอนหายใจออกมาก่อนรัดร่างน้อยจนเกือบจมอยู่ในอ้อมแขน

“ปล่อยสิ หนูรีจะกลับบ้าน กลับบ้านที่เมืองไทย หนูรีจะเลิกกับคุณ”

“ไม่เลิก ไม่เอา ต้องอยู่ด้วยกันที่นี่...ตลอดชีวิต”

ชีคแฝ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ