บทที่ 82 ดวงใจใต้เงาเสน่หา บทที่ 8

แล้วในที่สุด เขาก็กระแทกสุดแรงในจังหวะช่วงท้าย ร่างนางกระตุกอย่างแรงเมื่อถึงจุดปลดปล่อย พร้อมกับแรงกระตุกของเขาในตัวนางอย่างล้ำลึกที่สุด เขากอดนางแน่นเมื่อเสร็จสม

“ข้ารักเจ้า และคิดว่าหลงเจ้าเข้าแล้ว” นางจุมพิตเขาเบา ๆ ที่ปลายคาง นางปรนนิบัติเขาอย่างดี จนเขาไม่อาจหันมองหญิงใด

“ถ้าเช่นนั้น... จงหลง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ