บทที่ 117 สายลมแห่งโชคชะตา

ประตูห้องพักเปิดแง้มออก ร่างอรชรก้าวยาวจนถึงหน้าตำหนัก เธอกวาดตามองหาร่างสูงใหญ่ด้วยความตื่นเต้น ไม่นานนักเจ้าของร่างนั้นปรากฏกาย ออกมาหยุดตรงหน้า นาเดียยิ้มกว้างเมื่อเห็นว่าเขาแข็งแรงดี

“รอข้านานหรือเปล่าท่านอัสลัน ข้ามัวแต่ยุ่งเรื่องฉลองพระองค์ ของพระสนมเลยออกมาช้าเจ้าค่ะ”

“ไม่นานหรอกข้าเพิ่งมาเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ