บทที่ 125 ดุจดวงหทัย

เขาลูบเรือนผมนุ่มแผ่วเบา “คืนนี้ข้าสัญญาว่าจะไม่ทำอะไรเจ้าแน่นอนนาเดีย แต่ข้าขอนอนกอดเจ้าได้ไหม”

นาเดียไม่ตอบ แต่พยักหน้าช้าๆ เป็นเชิงอนุญาต อัสลันเอนกายลงด้านหลังแล้วโอบเอวกระชับร่างบางเข้าหา นาเดียรู้สึกถึงอัตราการเต้นของหัวใจตนเองหนักหน่วงขึ้น แต่แค่ชั่วระยะหนึ่งเท่านั้นไม่นานกลับรู้สึกอบอุ่นอย่...