บทที่ 126 ดุจดวงหทัย

“ลูกสาวนายมาอยู่ที่สถานทูต ดูเหมือนจะบาดเจ็บด้วย นายอยู่ไหนจะมาที่สถานทูตไหมหรือให้เราพาตัวลูกนายไปส่ง ตอนนี้ยังอยู่ที่วังหรือเปล่า” ประเวชถามรัว

“ไม่ต้อง ผมจะไปรับลูกเอง ให้ยัยนิลรอที่นั้น ผมอยากไปเห็นลูกกับตา!” วิชยุทธตะโกนลั่น

“ดะ... ได้สิ” ประเวชรับคำสีหน้ามึนงงกับน้ำเสียงปลายสาย “แล้วเจอกันนะ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ