บทที่ 131 ดุจดวงหทัย

“เจ้ากลับมาหาข้าแล้ว เจ้ากลับมา ข้ารอเจ้ามานานเหลือเกิน ข้าหวังให้เจ้ากลับมาหาข้าอีกครั้ง และแล้วเจ้าก็กลับมาข้าดีใจมากแค่ไหนเจ้ารู้ไหม”

“หม่อมฉันหลับฝันถึงพระองค์ทุกค่ำคืน แต่หม่อมฉันกลับจำพระองค์ไม่ได้ จำคนที่ตัวเองรักไม่ได้เลย”

“อย่าตัดพ้อต่อว่าตัวเองเลยนิลลนา ข้าต่างหากที่ผิด ที่ไม่ปกป้องเจ้า ...