บทที่ 6 จิตเสน่หา

ข้อมือบางถูกรั้งไว้ทันที แล้วตวัดให้หันกลับมา โน้มใบหน้าเข้าใกล้จนรู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นรดใบหน้า นิลลนาตระหนกยกมือดันออกห่างแต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะจับไว้แน่นไม่ยอมให้ทำตามใจ

“ปล่อยฉันนะคะ!” เธอส่งเสียงบ่งบอกถึงความไม่พอใจ

“ผมมีอะไรไม่ดีงั้นเหรอ คุณถึงไม่อยากคุยด้วย”

นิลลนากัดฟันแน่น ต่อให้หน้าดีหล่...