บทที่ 20: *... ตัดสินใจว่าหูของฉันไวเกินไป...*

อโลร่ามองไปที่เซเรนิตี้ด้วยสีหน้าที่แข็งกร้าว ดาเรียนมองลึกเข้าไปในสายตาของอโลร่าและเห็นความวุ่นวายทางอารมณ์ มันใช้เวลาสองสามนาทีก่อนที่พายุจะสงบลง และแววตาอ่อนโยนก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของเธอ พร้อมกับรอยยิ้มเล็กๆ ที่มุมปากของเธอ

"เธอพูดถูก ฉันเป็นน้องสาวของเขา" อโลร่าพูด และดาเรียนรู้สึกดีใจที่เธอพูดออ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ